سیره اخلاقى و رفتارى سید الشهدا «ع» نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان پیامبر و على «ع» و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست. مهمان نواز و بخشنده بود،به خویشاوندان رسیدگى مىکرد، سائلان را محروم نمىگذاشت، به فقیران مىرسید، برهنگان را پوشانده و گرسنگان را سیر مىکرد، بدهى بدهکاران را مىداد، بر یتیمان شفقت و مهربانى داشت، ضعیفان را کمک و یارى مىکرد، صدقاتش فراوان بود و مالى که به دستش مىرسید میان تهیدستان تقسیم مىکرد. بسیار عبادت خدا مىکرد و روزه مىگرفت،بیست و پنج بار پیاده به سفر حج رفت، شجاعتش زبانزد همگان بود،در میدان نبرد استوار و بى باک بود،ارادهاى نیرومند و روحیهاى والا داشت، هرگز ذلت و حقارت رانمىپذیرفت،مرگ را بر زندگى ذلیلانه ترجیح مىداد،غیرتمند بود،صراحت لهجه وصلابت در بیان حق داشت،حلم و بردبارى و تحملش بسیار بود، کریم و بزرگوار بود و باکمترین بهانهاى غلامان و کنیزان خویش را آزاد مىکرد، شبها انبان غذا به در خانه محرومان مىبرد، متواضعانه با فقیران و مساکین همنشین و هم غذا مىشد.امر به معروفو نهى از منکر را دوست داشت و از خلافها و جنایتهاى ظالمان بشدت انتقاد مىکرد، جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود،کینه بدى کننده را به دل نمىگرفت، اهل عفو بود، بزرگى روح و کرم او همه را شیفته رفتارش مىساخت، خانهاش پناهگاه و مرکز امیددرماندگان بود، اهل شب زندهدارى بود، در شب و روز هزار رکعت نماز مىخواند،در ماهرمضان ختم قرآن مىکرد، پولها و بخششهایى را که معاویه مىفرستاد مىگرفت و میانفقرا تقسیم مىکرد،سالى یک بار نصف همه دارایى خود را در راه خدا به نیازمندان صدقه مىداد، ثروت را ذخیره نمىکرد، محاسن خویش را خضاب مىکرد.
خصلتهاى برجسته و سیره متعالى آن حضرت، در صحنههاى مختلف نهضت عاشورا نیز جلوه داشت. به عنوان نمونه : قاطعانه بیعت با یزید را رد کرد و از مدینه خارج شد، درسختترین شرایط محاصره و سختى و تشنگى در کربلا هم پیشنهاد تسلیم شدن و بیعت را نپذیرفت، عزتمندانه به استقبال شهادت رفت، جوانمردانه به حر و سپاه تشنه او درطول راه آب داد و بالاخره توبه حر را روز عاشورا پذیرفت، بیعت خود را از یاران برداشت تا هر که مىخواهد برگردد،غلام و خادم خویش را هم آزاد گذاشت و از اوخواست که اگر مىخواهد برود،به یتیمان مسلم بن عقیل پس از شهادت پدرشان مهربانىکرد، شب عاشورا را براى مناجات و تلاوت قرآن و عبادت مهلتخواست، تا آخرین لحظات حتى در قتلگاه هم حالت تسلیم و رضا داشت، بر سختیها و شداید کربلا و شهادت اصحاب صبورى کرد، روز عاشورا با آن همه داغ و مصیبت و تشنگى و تنهایى چون شیر جنگید و از انبوه دشمن نهراسید، قیام خویش را با انگیزه امر به معروف و نهىاز منکر دانست، بارها در طول سفر کربلا بىاعتبارى دنیا را گوشزد کرد و زهد خویش رانشان داد، هتاکیهاى دشمنان را روز عاشورا حلیمانه تحمل کرد، اثر انبانهایى که به خانه محرومان برده بود،پ س از شهادتش بر پشت و دوش آن حضرت دیده شد. منبع: فرهنگ عاشورا / جواد محدثی – قم نشر معروف ۱۳۹۱ |
|
| Email delivery powered by Google |
