وارث غدیر

هیچ حادثه‏اى به جاودانگى و ماندگارى ‏«کربلا» نمى‏رسد و در این حد،در ذهنها و زندگیها زنده نیست و اینگونه فراگیر زمانها و مکانها و انسانها نگشته است و موج آن مثل‏ عاشورا همیشه متلاطم نمانده است.رمز آن در چند مساله نهفته است،از جمله:

۱-خدایى بودن آن: حرکت‏ حسین‏ «ع‏» ،جهاد و شهادتش، انگیزه و محرکش همه و همه‏براى خدا بود و هر چه که‏ «لله‏» باشد،رنگ جاودانه مى‏گیرد. نور خدا خاموشى ندارد و جهاد براى حق، همواره امتداد مى‏یابد.

پایان زندگانى هر کس به مرگ اوست جز مرد حق که مرگ وى،آغاز دفتر است

قیام براى خدا فراموش نمى‏شود و نورش خاموش نمى‏گردد، چونکه رنگش خدایى و نورش الهى است.

دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت آرى آن نور که فانى نشود،نور خداست

۲-افشاگریهاى اسراى اهل بیت:هر انقلابى، یک بازو مى‏خواهد و یک زبان ،خون و پیام ،عمل و تبلیغات .خطابه‏هاى زینب و سجاد «علیهما السلام‏» و سخنان بازماندگان کربلا دردوران اسارت، نقش مهمى در افشاگرى چهره دشمن و خنثى کردن تبلیغات دروغین‏امویان و آگاهى مردم از ماهیت قیام و شخصیت‏ سید الشهدا و شهیدان عاشورا داشت وسبب شد امویان نتوانند پرده بر جنایات خویش بکشند و آن حادثه را از یادها ببرند.

۳-احیاگریهاى‏ «ذکر» :در تعلیمات ائمه ،تاکید فراوان شده که براى امام حسین ‏«ع‏» وشهداى کربلا گریه کنند ،نوحه بخوانند،شعر بسرایند،عزادارى کنند.زیارت روند،برتربت امام حسین سجده کنند. اینها همه سبب شده که مکتب عاشورا و حادثه کربلا ومظلومیت امام حسین‏«ع‏»و شهداى کربلا،بصورت زنده و جاوید و فراگیر باقى بماند.

نقش‏«یاد»،«بکاء»،«زیارت‏»،«شعر»و«مرثیه‏»در جاودانه ساختن عاشورا مهم است. (۱)

۴ -کیفیت‏حادثه: نفس حوادث عاشورا و اوج فداکاریها و اخلاص یاران امام و اوج‏ خشونت و بى‏ رحمى سپاه کوفه نسبت به سید الشهدا و غربت و مظلومیت و عطش در اوج‏ خود، همه و همه این حادثه بى‏نظیر را ماندگار ساخته است.
منبع: فرهنگ عاشورا / جواد محدثی -قم نشر معروف ۱۳۹۱

۱-در این زمینه رجوع کنید به مقاله (( سنت احیاگری )) جواد محدثی ( چشمه خورشید ج ۱ مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا )